Soms moeilijk te bevatten, niemand of iets kan jou beperken, het zijn de beperkingen die zich in jezelf bevinden. Het gaat niet om je omgeving maar om je eigen weerstand en mind-set die zich als een gevecht intern afspelen, plaatsvinden.
Deze beperkingen beïnvloeden je gedrag, je wordt onzeker over jezelf, wat de buitenwereld van je vindt, maar de waarheid is, dat dit jouw perceptie van de werkelijkheid is, zij merken het niet. Omdat de beperking in je hoofd en lichaam aanwezig is en jij de enige bent die dit zo ervaart en ziet.
Die beperkingen zijn bewuste maar meestal onbewuste gedachtenpatronen die als weerstand en angst naar boven komen op het moment dat je in je kracht moet of wilt gaan staan. Je voelt dan een verkramping in je lichaam in je systeem, je kijkt dan plots heel anders tegen een situatie aan.
Je kan soms zo zeker zijn van jezelf maar dan op het moment dat je daadwerkelijk je eerste stap wilt zetten. Is daar die ongewilde maar toch zo vertrouwde angst waar je je moeilijk tegen kan verzetten, die je weer van iets probeert te beletten.
Je overtuiging is op dit moment krachtiger, je perceptie verschuift zich opeens naar een andere werkelijkheid. Je verliest je focus, wordt meegetrokken door emoties, gevoelens uit een hele andere tijd.
Dit weerhoudt je dan om door te gaan, een drempel over te stappen jezelf helemaal te laten zien. Een reactieve gesteldheid, zomaar uit het niets, onzeker, angstig, uitstelgedrag, ik moet hier nog even over nadenken het nog even herzien, wil ik dit wel, kan ik dit wel, of misschien…………..
Het voelt als iets ouds, maar ook in het nu, een angstige “ ik “ die dan de overhand krijgt en je weer terug wil trekken naar een plek waar je je ooit verdrietig, alleen of angstig had gevoeld. Een overtuiging die je ooit op hebt gedaan, iets waar jij je mee ging identificeren, bedoeld of onbedoeld.
Bekijk en voel je geloofsovertuiging, die automatisme, waar is dit werkelijk op berust ? Beperkt dit je echt, is het wel een beperking, observeer, analyseer, wees in het hier en nu, waar komt het vandaan die onrust.
Ik ben het niet waard, ik word niet begrepen, niemand houdt van mij, onmacht, angst, allemaal gedachten die je ooit bent gaan geloven met daaraan gerelateerde gevoelens, maar ze zullen je niet motiveren, maar werken juist destructief. Totdat je erachter komt, dat jij die overtuiging niet bent, maar wel bij je houdt, je voelt dat dit niet klopt, bewust, maar ook intuïtief.
Nu is het moment aangebroken dat je beperking zijn grip op jou verliest, dat je dit transformeert. Niet omdat anderen dit bekrachtigen of ontkrachten, maar omdat jij dit in jezelf niet meer tolereert, niet meer gelooft, niet meer accepteert.
Voor sommigen een last die veel te lang is meegedragen maar waar ze nu, door bewustwording eindelijk van zijn verlost. Voor anderen die het nog niet inzien, nog steeds een structurele lijdensweg dat constant levensenergie kost.
Door steeds meer je eigen inzichten te verkrijgen en te integreren, laat je meer en meer beperkingen los, je laat ze gaan. Je voelt je vrijer en vrijer worden, minder weerstand en innerlijke strijd, zodat je niet meer wankelt maar nu stevig op je twee benen kunt gaan staan.
Wat zou nou een mooier geschenk kunnen zijn voor jezelf, dan een leven ervaren met meer en meer vrijheid, steeds minder beperkingen, wat zou dit met je doen ? Uiteindelijk realiseer je dat jij die krachtige prachtige persoon bent geworden uit je dromen, je leeft nu je volledige potentie, getransformeerd, verwerkelijkt en niet meer in een visioen.
Iedereen creëert bewust en onbewust zijn eigen beperkingen in dit leven, waardoor je niet toelaat compleet jezelf te kunnen zijn, volledig te voelen of te ervaren, maar dit hoort bij het mens-zijn. Het mooie is, dat je dit elke dag elk moment in je leven zelf kunt veranderen, het leven kan zo anders zijn……